PAYDAY 2

Oyun İncelemesi 

   Suç denen şey üzerinde bulunduğunuz toprak parçasıyla doğrudan bağlantılı ve dolayısıyla göreceli bir kavram. Dürüstlük, diğerlerinin yaşam hakkına saygı gibi evrensel değerleri bir yana koyarsak, yaşadığınız ülkedeki birilerinin kararlaştırdığı kurallara göre yaşama mecburiyeti, ister istemez hepimizi biraz "suçlu" yapıyor. Bazen aklımıza geleni söyleyerek, bazen de bildiğimiz bir şeyi saklayarak suçlu ilan ediliyoruz. Diğer yandan banka soyguncularını, kiralık katilleri ve diğer “kötüleri” bizim gibi sıradan suçlulardan ayıran bir şeyler var. Onların yaşamı ağır riskler ve ağır bedellerle çevrili. Belki kumarda bütün parasını, malını mülkünü, çocukları için sakladıkları birikimleri bir çırpıda ortaya koyan insanlardan o kadar da farklı değillerdir. Yine de ellerinde silahları ve taktıkları maskelerle bir bankaya veya dükkana girdiklerinde, kendilerini biz risk alamayan sıradan insanlardan üstün gördüklerine şüphe duymuyorum. Payday'i muhtemelen duymamışsınızdır, zira güzel fikirleri olmasına rağmen ciddi kusurlara sahip bir oyundu. 

   Left 4 Dead misali dört arkadaşınızı yanınıza alıp soygunlara çıkmak, farklı hedefleri haklamaya çalışmak kulağa güzel gelse de, oyun bu temayı yeterince sahiplenememişti, bir süre sonra tek yaptığımızın polis dalgalarını durdurmaktan ibaret olduğunu fark ediyorduk. Hedefler değişiyor, mekânların yerlerine yenileri geliyor ancak nihai durum değişmiyordu. “Biz çatıyı delerken, polisleri oyala” veya “Termal matkap çalışırken polisleri oyala” gibi iki görev tipinin özünde o kadar da farklı olmadığını hemen anlayıveriyor insan. Payday kötüydü ama konsepti iyiydi. Zombilerden kaçmaktan sıkılmış oyuncular için bir suç çetesinin parçası olmak iyi bir seçenekti. Ama maalesef çete hep mutsuzdu. Görevler başarılsa, her şey yolunda gitse de soyduğumuz bankanın kapısından tek tek giren o 300 polis, ölürken yanlarında gerçeklik hissini de götürüyordu. Payday 2 abisinin hatalarından ders almış, onun üstüne eklemekle kalmamış, adeta küllerinden doğmuş bir oyun. Sizi heyecanlandıracak, uğruna akşam planlarınızı değiştirmenize neden olacak türden bir eğlence. Silahlı soygun dendiğinde aklınıza ne geliyorsa, bu oyunda işte tam olarak o var. Gizliliğe, hıza, dikkate önem veren görevler, sürekli olarak değişen dinamikler ve hepsinden önemlisi adneralin hissi. Bir kuyumcuya girip havaya ateş ettikten sonra yaptığım şeyin bir soygun olduğunu söylemek ve muhtemel kafa karışıklıklarının önüne geçmek hiç bu kadar güzel hissettirmemişti. Verilecek o kadar çok örnek var ki...

   Bütün suçluların bağlanabildiği Crime.net üzerinden bir kuyumcuda yüklü miktarda para olduğunu söyleyen bir iş alıyorsunuz. Bundan sonrası size ve değişkenlere kalmış durumda. İsterseniz maskeleri takar, vitrin camını kırıp içeri dalarsınız. İsterseniz de arka sokakları gezip bir arka kapı veya yan pencere bulmaya çalışırsınız. Elbette karşınıza bir sivil ya da güvenlik görevlisi çıkıp çıkmayacağını ya da kaç tane çıkacağını bilmiyorsunuz. Camdan bakan bir sıradan vatandaşın sizden şüphelenip polisi araması veya yoldan geçen birinin yine şans eseri herkesi yerde yatarken görmesi gibi ihtimalleri mümkün olduğunca göz önünde bulundurmanız gerekiyor.

OYUN FRAGMANI

Minimum Sistem Gereksinimleri İşletim Sistemi

Windows XP/Vista/7

Işlemci: Intel Core 2 Duo @ 2.0 Ghz / AMD Athlon 64 X2 4200+

RAM: 2 Gb

Disk Alanı: 10 Gb free

Video RAM: 256 Mb Ekran Kartı: nVidia GeForce 8800 / ATI Radeon HD 2600

Ses Kartı: DirectX Compatible

Ağ: Broadband Internet Connection

Direct X: 9.0c

Önerilen Sistem Gereksinimleri

İşletim Sistemi: Windows XP/Vista/7 Işlemci: Intel Core 2 Quad 2.4 GHz AMD Phenom II X4 @ 2.6 GHz

RAM: 3 Gb

Disk Alanı: 10 Gb

Video RAM: 1 Gb

Ekran Kartı: nVidia GeForce GTX 460 / ATI Radeon HD 5850

Ses Kartı: DirectX Compatible

Ağ: Broadband Internet Connection Direct X: 9.0c